فرنسية

فرنسية (język arabski)

La langue française est un attribut de souveraineté en France : la langue officielle de la République française est le français (article 2 de la Constitution de 1958). Elle est également le principal véhicule de la pensée et de la culture française dans le monde. La langue française fait l’objet d’un dispositif public d’enrichissement de la langue, avec le décret du 3 juillet 1996 relatif à l'enrichissement de la langue française.

(1.2) ‏ فرنسية

transliteracja:

(1.1-2, 2.1) ISO: faransíyya

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Francuzka

(1.2) jęz. język francuski

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) francuska; ż od → zob. فرنسي

odmiana:

(1.1) فرنسي m, فرنسية ż, فرنسيون lm

przykłady:

(1.2) كم نسبة المغاربة الذين يعرفون الفرنسية؟ → Jaki procent Marokańczyków zna francuski? (dosł. jaki jest procent Marokańczyków, którzy znają francuski?)

składnia:

kolokacje:

(1.1) امرأة فرنسية → Francuzka, kobieta francuska

(1.2) لغة فرنسية → język francuski • بالفرنسية → po francusku

(2.1) قبلة فرنسية → francuski pocałunek • أغنية فرنسية تقليدية → tradycyjna piosenka francuska • الثورة الفرنسية → rewolucja francuska • غويانا الفرنسية → Gujana Francuska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. فرنسا ż, فرنسي m

przym. فرنسي

związki frazeologiczne:

etymologia:

forma żeńska od arab. فرنسي

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Arabski - Kraje i narodowości

źródła: