ұрық

ұрық (język kazachski)

ұрық (1.2)

transliteracja:

urıq

wymowa:

IPA: [ʊˈrʊq]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nasienie

(1.2) embrion, płód

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza		liczba mnoga
mianownik	ұрық		ұрықтар
possessivus	ұрықтың		ұрықтардың
celownik	ұрыққа		ұрықтарға
biernik	ұрықты		ұрықтарды
miejscownik	ұрықта		ұрықтарда
ablatyw	ұрықтан		ұрықтардан
narzędnik	ұрықпен		ұрықтармен
przynależność
osoba	liczba pojedyncza		liczba mnoga
1. lp	mój	ұрығым	moje/moi	ұрықтарым
1. lm	nasz	ұрығымыз	nasze/nasi	ұрықтарымыз
2. lp/lm	twój/wasz	ұрығың	twoje/wasze/twoi/wasi	ұрықтарың
2. lp/lm grzecz.	pana/pani/państwa	ұрығыңыз	pana/pani/państwa	ұрықтарыңыз
3. lp/lm	jego/jej/ich	ұрығы	jego/jej/ich	ұрықтары

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ұрықсыздық, ұрықшылдық

przym. ұрықалды, ұрықсыз, ұрықтық

czas. ұрықтану

związki frazeologiczne:

etymologia:

praturk. *urug

uwagi:

źródła: