ρηματικός

ρηματικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [rimatiˈkos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czasownikowy, odczasownikowy

(1.2) ustny

odmiana:

P1

przykłady:

(1.1) Δεν ξέρω ποιες είναι οι ρηματικές καταλήξεις της παθητικής φωνής. → Nie wiem, jakie są końcówki czasownikowe strony biernej.

(1.2) Πρέπει να μελετήσουμε αυτή τη ρηματική διακοίνωση του υπουργείου. → Powinniśmy przestudiować tę notę ustną ministerstwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.2) γραπτός

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ρήμα n

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. ρήμα

uwagi:

źródła: