чалавек

чалавек (język białoruski)

людзі (1.1)

transliteracja:

čalavek

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) człowiek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	чалаве́к	лю́дзі / чалаве́кі
dopełniacz	чалаве́ка	людзе́й / чалаве́к
celownik	чалаве́ку	людзя́м / чалаве́кам
biernik	чалаве́ка	людзе́й / чалаве́к
narzędnik	чалаве́кам	людзьмі́ / чалаве́камі
miejscownik	чалаве́ку	людзя́х / чалаве́ках

przykłady:

(1.1) Калі чалавек ні з кім не сустракаецца, робіцца дзіўны - ён дзічэе. → Gdy człowiek z nikim nie spotyka się, robi się dziwny - dziczeje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) адкрыты / шчыры / вясёлы / здаровы / высокі / нізкі / непахісны / паслядоўны / моцны / дужы / разумны / дурны / кемлівы / інтэлігентны чалавек • чалавек разумны

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. чалавецтва n, чалавечнасць ż

zdrobn. чалавечак m

przym. чалавечы

związki frazeologiczne:

чалавек чалавеку воўк • хадзіць па людзях • przysłowie: як бяднее, чалавек разумнее • у людзей пытай і свой розум май

etymologia:

prasł. *čelověkъ

uwagi:

źródła: