цукар
цукар (język białoruski)[edytuj]
- transliteracja:
- cukar
- wymowa:
- cùkar
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik цу́кар цу́кры dopełniacz цу́кру цу́краў celownik цу́кру цу́крам biernik цу́кар цу́кры narzędnik цу́крам цу́крамі miejscownik цу́кры цу́крах
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ванільны цукар → cukier waniliowy • трысняговы цукар → cukier trzcinowy • вырабляць цукар • класці цукар у гарбату → słodzić herbatę • цана на цукар → cena cukru • збегчы па цукар → pobiec po cukier
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. цукерак m, цукерка ż, цукерачнік m, цукерачніца ż, цукарніца ż, цукерніца ż, цукроза ż, цукроўка ż, цукраванне n
- czas. цукравацца ndk., цукраваць ndk.
- przym. цукровы, цукрысты, цукерачны, цукрозны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „cukier” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 391.
- ↑
Hasło „цукар” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
