założyciel
założyciel (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik założyciel założyciele dopełniacz założyciela założycieli celownik założycielowi założycielom biernik założyciela założycieli narzędnik założycielem założycielami miejscownik założycielu założycielach wołacz założycielu założyciele
- przykłady:
- (1.1) Właśnie obejrzeliśmy film o założycielu naszego zakonu.
- składnia:
- (1.1) założyciel + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) twórca
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. założenie n, zakładanie n
- forma żeńska założycielka ż
- czas. założyć dk., zakładać ndk.
- przym. założycielski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) founder
- bengalski: (1.1) প্রতিষ্ঠাতা
- białoruski: (1.1) заснавальнік m
- bułgarski: (1.1) основател m, основоположник m
- chorwacki: (1.1) osnivač m
- czeski: (1.1) zakladatel m
- duński: (1.1) stifter w, grundlægger w
- esperanto: (1.1) fondinto
- estoński: (1.1) alusepanija
- fiński: (1.1) perustaja
- francuski: (1.1) instaurateur m, fondateur m
- hiszpański: (1.1) fundador m
- interlingua: (1.1) erector, fundator
- jidysz: (1.1) גרינדער m (grinder)
- kaszubski: (1.1) załóżca m
- kataloński: (1.1) fundador m
- litewski: (1.1) įkūrėjas m
- luksemburski: (1.1) Grënner m
- łaciński: (1.1) conditor m
- łotewski: (1.1) dibinātājs m
- niderlandzki: (1.1) oprichter m
- niemiecki: (1.1) Gründer m
- norweski (bokmål): (1.1) stifter m, grunnlegger m
- nowogrecki: (1.1) ιδρυτής m
- portugalski: (1.1) instituidor m
- rosyjski: (1.1) основатель m, учредитель m
- serbski: (1.1) оснивач m
- słowacki: (1.1) zakladateľ m
- słoweński: (1.1) ustanovitelj m
- szkocki gaelicki: (1.1) neach-stèidheachaidh m
- szwedzki: (1.1) stiftare w, grundare w
- ukraiński: (1.1) засновник m, фундатор m
- węgierski: (1.1) alapító
- włoski: (1.1) istitutore m, fondatore m
- źródła: