zataić

zataić (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈta^jit͡ɕ], AS: [zata^i ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ , ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zatajać)

(1.1) utrzymać coś w tajemnicy, nie wyjawić czegoś

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zataić
czas przyszły prosty		zataję	zataisz	zatai	zataimy	zataicie	zatają
czas przeszły	m	zataiłem	zataiłeś	zataił	zatailiśmy	zatailiście	zataili
	ż	zataiłam	zataiłaś	zataiła	zataiłyśmy	zataiłyście	zataiły
	n	zataiłom	zataiłoś	zataiło
tryb rozkazujący		niech zataję	zataj	niech zatai	zatajmy	zatajcie	niech zatają
pozostałe formy czas zaprzeszły m zataiłem był zataiłeś był zataił był zatailiśmy byli zatailiście byli zataili byli ż zataiłam była zataiłaś była zataiła była zataiłyśmy były zataiłyście były zataiły były n zataiłom było zataiłoś było zataiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zatajono tryb przypuszczający m zataiłbym, byłbym zataił zataiłbyś, byłbyś zataił zataiłby, byłby zataił zatailibyśmy, bylibyśmy zataili zatailibyście, bylibyście zataili zatailiby, byliby zataili ż zataiłabym, byłabym zataiła zataiłabyś, byłabyś zataiła zataiłaby, byłaby zataiła zataiłybyśmy, byłybyśmy zataiły zataiłybyście, byłybyście zataiły zataiłyby, byłyby zataiły n zataiłobym, byłobym zataiło zataiłobyś, byłobyś zataiło zataiłoby, byłoby zataiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zatajony, niezatajony zatajeni, niezatajeni ż zatajona, niezatajona zatajone, niezatajone n zatajone, niezatajone imiesłów przysłówkowy uprzedni zataiwszy rzeczownik odczasownikowy zatajenie, niezatajenie

przykłady:

(1.1) Ula, która przedtem postanawiała zataić wieczorne spotkanie z Zenkiem, mówi cicho: - Zenek ukradł dlatego, że był głodny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tajemnica ż, zatajanie n, zatajenie n, tajność ż

czas. taić ndk., zatajać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. taić < prasł. *tajìti → trzymać coś w tajemnicy, ukrywać, zatajać

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) tie, hemmeligholde, hemmeligstemple
• kaszubski: (1.1) zatacëc

źródła: