zaliczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zaliczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zaˈlʲiʧ̑ka], AS[zalʹička], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) brać / dostać / pobrać zaliczkę • wpłacić zaliczkę • dać / przyznać / wypłacić komuś zaliczkę
synonimy:
(1.1) akonto
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zaliczkowy
przysł. zaliczkowo
czas. zaliczać ndk., zaliczkować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Prawo rozróżnia pojęcia zaliczki i zadatku, mają one inne skutki prawne i nie należy ich mylić.[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zaliczka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Między zaliczką a zadatkiem jest zasadnicza różnica