włóczykij

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

włóczykij (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vwuˈʧ̑ɨcij], AS[vu̯učyḱii ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. człowiek lubiący się włóczyć[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wagabunda, tramp, włóczęga, obieżyświat, sł. kres. badzinia, sł. kres. bradziaga
antonimy:
(1.1) domator
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: