wystarczanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wystarczanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨstarˈʧ̑ãɲɛ], AS[vystarčãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wystarczać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wystarczalność ż
czas. wystarczać ndk., wystarczyć dk.
przym. wystarczalny, wystarczający
przysł. wystarczająco, niewystarczająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: