wydarzanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wydarzanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wydarzać
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Pojmowane w taki sposób wydarzanie oznacza zmieniającą się wykładnię bycia, która, o ile ma moc obowiązującą, kontynuuje metafizykę.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niewydarzanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydarzenie n
czas. wydarzać ndk., wydarzyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wydarzać + -anie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nietzsche 1900-2000, red. Artur Przybysławski, Aureus, Kraków 1997, ISBN 8386635142, s. 75