wydarzanie
wydarzanie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od wydarzać
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik wydarzanie dopełniacz wydarzania celownik wydarzaniu biernik wydarzanie narzędnik wydarzaniem miejscownik wydarzaniu wołacz wydarzanie
- przykłady:
- (1.1) Pojmowane w taki sposób wydarzanie oznacza zmieniającą się wykładnię bycia, która, o ile ma moc obowiązującą, kontynuuje metafizykę.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niewydarzanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Nietzsche 1900-2000, red. Artur Przybysławski, Aureus, Kraków 1997, ISBN 8386635142, s. 75