wyalienować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyalienować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨalʲjɛ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[vyalʹi ̯ẽnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) wyłączyć ze środowiska, z otoczenia[1]

czasownik zwrotny dokonany wyalienować się (ndk. brak)

(2.1) stać się obcym w środowisku, stracić więź z tym, z czym się było związanym[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. alienista mos, alienacja ż, alienowanie n, wyalienowanie n
przym. alienacyjny
przysł. alienacyjnie
czas. alienować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wyalienować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wyalienować się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.