alienować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

alienować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌalʲjɛ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[alʹi ̯ẽnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) powodować utratę więzi z własnym środowiskiem[1]
(1.2) praw. przenosić prawo własności na inną osobę[1]

czasownik zwrotny niedokonany alienować się (dk. brak)

(2.1) stawać się obcym w danym środowisku[2]
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. alienista mos, alienacja ż, alienowanie n, wyalienowanie n
przym. alienacyjny
przysł. alienacyjnie
czas. wyalienować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „alienować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „alienować się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.