wsiadać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wsiadać (język polski)[edytuj]

mężczyzna wsiada (1.1) do łodzi
pasażerowie wsiadają (1.1) do pociągu
wymowa:
IPA[ˈfʲɕadaʨ̑], AS[fʹśadać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wsiąść)

(1.1) wchodzić do środka lokomocji[1]
(1.2) pot. przen. usilnie kogoś krytykować
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Co rano wsiadam do zatłoczonego trolejbusa.
(1.2) Dlaczego znów na niego tak wsiadasz? Odpuść mu dziś.
składnia:
(1.1) wsiadać do + D.
(1.2) wsiadać na + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) wysiadać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wsiadanie n, wsiadany m, siad m, siadanie n, wysiadanie n, wysiadka ż, siedzenie n, przesiadanie n, przesiadka ż
czas. siadać ndk., siedzieć ndk., usiedzieć dk., przesiesieć dk., wsiąść dk., wysiadać ndk., wysiąść dk., siąść dk., usiąść dk., przesiadaść ndk., przesiąść dk.
przym. przesiadkowy, wysiadkowy
wykrz. siad
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wsiadać” w: SJP.pl.