workucki

workucki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Workutą, dotyczący Workuty (miasta w Rosji)

(1.2) związany z Workutą, dotyczący Workuty (rzeki w Rosji)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	workucki		workucka	workuckie	workuccy	workuckie
dopełniacz	workuckiego		workuckiej	workuckiego	workuckich
celownik	workuckiemu		workuckiej	workuckiemu	workuckim
biernik	workuckiego	workucki	workucką	workuckie	workuckich	workuckie
narzędnik	workuckim		workucką	workuckim	workuckimi
miejscownik	workuckim		workuckiej	workuckim	workuckich
wołacz	workucki		workucka	workuckie	workuccy	workuckie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Workuta ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) варкуцінскі
• rosyjski: (1.1) воркутинский; (1.2) воркутинский

źródła: