wdowieństwo

wdowieństwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bycie wdową lub wdowcem

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wdowieństwo
dopełniacz	wdowieństwa
celownik	wdowieństwu
biernik	wdowieństwo
narzędnik	wdowieństwem
miejscownik	wdowieństwie
wołacz	wdowieństwo

przykłady:

(1.1) Po śmierci Łukasza zaczął się dla Lidii czas wdowieństwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. wdowstwo, wdówstwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. owdowić dk., owdowieć dk., wdowieć ndk.

przym. wdowi, wdowieński

rzecz. wdowula ż, wdowa ż, wdowiec mos, wdowienie n, wdówka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wdowi + -eństwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) widowhood, widowerhood
• baskijski: (1.1) alarguntasun, alarguntza
• bułgarski: (1.1) вдовство n
• francuski: (1.1) veuvage m
• hindi: (1.1) विधवापन m
• hiszpański: (1.1) viudez ż, viudedad ż
• interlingua: (1.1) viduitate
• łotewski: (1.1) atraitnība ż
• nowogrecki: (1.1) χηρεία ż
• słowacki: (1.1) vdovstvo n
• ukraiński: (1.1) вдівство n
• węgierski: (1.1) özvegység
• włoski: (1.1) vedovanza ż

źródła: