warunkowy

warunkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvarũŋˈkɔvɨ], AS: [varũŋkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od: warunek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	warunkowy		warunkowa	warunkowe	warunkowi	warunkowe
dopełniacz	warunkowego		warunkowej	warunkowego	warunkowych
celownik	warunkowemu		warunkowej	warunkowemu	warunkowym
biernik	warunkowego	warunkowy	warunkową	warunkowe	warunkowych	warunkowe
narzędnik	warunkowym		warunkową	warunkowym	warunkowymi
miejscownik	warunkowym		warunkowej	warunkowym	warunkowych
wołacz	warunkowy		warunkowa	warunkowe	warunkowi	warunkowe

przykłady:

(1.1) Sąd odwołuje warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony w okresie próby popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) bezwarunkowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. warunek m, warunkowicz m, warunki nmos, warunkowość ż

czas. warunkować

przysł. warunkowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. warunek + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conditional
• arabski: (1.1) شرطي
• duński: (1.1) betinget
• hiszpański: (1.1) condicional
• nowogrecki: (1.1) υποθετικός
• rosyjski: (1.1) условный
• węgierski: (1.1) feltételes

źródła: