wail

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wail (język angielski)[edytuj]

wymowa:
enPR: wāl, IPA/weɪl/, SAMPA/weIl/
wymowa amerykańska?/i
homofon: whale (dialekty z utożsamieniem wine-whine)
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) płacz
(1.2) jęk
(1.3) lament
(1.4) zawodzenie
(1.5) wycie

czasownik

(2.1) grać
(2.2) rzępolić
(2.3) płakać
(2.4) zawodzić
(2.5) jęczeć
(2.6) lamentować
odmiana:
(1) lp wail; lm wails
(2) wail, wailed, wailed, wails, wailing
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1) give / let out / hear / begin to wail
synonimy:
(1) cry, moan, lament, lamentation, ulalation, howl, sob, yelp
(2) cry, moan, lament, bewail, bemoan, mourn, weep, keen, ululate, roar, howl, yelp
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. væla
uwagi:
źródła:

wail (tok pisin)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziki
(1.2) rozgniewany, rozzłoszczony, wkurzony, zły
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. wild
uwagi:
źródła: