Przejdź do zawartości

wücuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wücułn (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. korzeń (organ roślin naczyniowych umiejscowiony zwykle w podłożu (glebie), utrzymujący roślinę w jednym miejscu i pobierający dla niej wodę i składniki mineralne)[1]
(1.2) anat. korzeń (element organu tkwiący wewnątrz innej części ciała)
odmiana:
(1.1-2) lp wücuł; lm wücułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.