vorenthalten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

vorenthalten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈfoːɐ̯ʔɛntˌhaltn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) nie dawać, nie dać, pozbawiać, pozbawić
(1.2) nie mówić, nie powiedzieć, ukrywać, ukryć, zataić, zataić
odmiana:
(1.1-2)[1] vorenthalt|en (enthält vor), enthielt vor, vorenthalten (haben)
przykłady:
(1.1) Das Gericht hat ihm das Sorgerecht für die Kinder vorenthalten.Sąd nie przyznał mu prawa do opieki nad dziećmi.
(1.2) Seine Enthüllungen wurden der Öffentlichkeit bis jetzt vorenthalten.Jego zeznania do teraz nie były podawane do publicznej wiadomości.
składnia:
(1.1-2) jdm. +Dat. etw. +Akk. vorenthalten
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Vorenthalten n, Vorenthaltung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: