venterum

venterum (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) poczekalnia

odmiana:

(1.1) et venterum, venterummet, venterum, venterummene

przykłady:

(1.1) Landmanden sad næsten fire timer i venterummet foran kontordøren → Rolnik siedział prawie cztery godziny w poczekalni przed drzwiami biura.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ventesal, venteværelse

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. vente + rum

uwagi:

źródła: