ukończenie

ukończenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌukɔ̃j̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [ukõĩ ̯ṇčẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• -ni…• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ukończyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ukończenie
dopełniacz	ukończenia
celownik	ukończeniu
biernik	ukończenie
narzędnik	ukończeniem
miejscownik	ukończeniu
wołacz	ukończenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieukończenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ukończyć

rzecz. końcówka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) completion, ukończenie szkoły, studiów: graduation
• arabski: (1.1) إنهاء

źródła: