trzykroć
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
trzykroć (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek[1]
- (1.1) przest. dziś książk. trzykrotnie, trzy razy
liczebnik główny
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik trzechkroć / trzykroć dopełniacz trzechkroć celownik trzechkroć biernik trzechkroć / trzykroć narzędnik trzechkroć / rzad. trzemakroć miejscownik trzechkroć wołacz trzykroci
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) trzykrotnie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzykrotka ż, trzykrotność ż
- przym. trzykrotny
- przysł. trzykrotnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „trzykroć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Hasło „trzykroć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.