trzykrotka

trzykrotka (język polski)

trójkrotne kwiaty trzykrotek (1.2)

trzykrotka (1.2) pasiasta

wymowa:

IPA: [ṭʃɨˈkrɔtka], AS: [ṭšykrotka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Tradescantia, rodzaj bylin z rodziny komelinowatych zob. też trzykrotka w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzykrotka	trzykrotki
dopełniacz	trzykrotki	trzykrotek
celownik	trzykrotce	trzykrotkom
biernik	trzykrotkę	trzykrotki
narzędnik	trzykrotką	trzykrotkami
miejscownik	trzykrotce	trzykrotkach
wołacz	trzykrotko	trzykrotki

przykłady:

(1.1) Trzykrotka jest łatwą w uprawie rośliną doniczkową, którą można zobaczyć w wielu domach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) trzykrotka białokwiatowa • trzykrotka pasiasta • trzykrotka wężykowata • trzykrotka wirginijska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzykrotność ż

przym. trzykrotny

przysł. trzykrotnie, trzykroć

licz. gł. trzykroć

związki frazeologiczne:

etymologia:

od trzech płatków kwiatu

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) spiderwort
• niemiecki: (1.2) Dreimasterblume ż
• rosyjski: (1.1) традесканция ż; (1.2) традесканция ż
• ukraiński: (1.1) традеска́нція ż, зебри́на ż; (1.2) традеска́нція ż, зебри́на ż

źródła: