trinominis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trinominis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trójimienny
odmiana:
(1) trinominis, ~e (deklinacja III)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
m/żnm/żn
mianowniktrinoministrinominetrinominēstrinominia
dopełniacztrinoministrinominium
celowniktrinominītrinominibus
bierniktrinominemtrinominetrinominēstrinominia
ablatywtrinominītrinominibus
wołacztrinoministrinominetrinominēstrinominia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) trinomius
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. trinomius
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. tri- + nomen[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Słownik łacińsko-polski, tomy I-V, praca zbiorowa pod red. Mariana Plezi, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1959-1979, ISBN 8301009241.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trinominis&oldid=7399309”