trinoctium

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trinoctium (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) trójnoc
odmiana:
(1) trinocti|um, ~i (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktrinoctiumtrinoctia
dopełniacztrinoctiītrinoctiōrum
celowniktrinoctiōtrinoctiīs
bierniktrinoctiumtrinoctia
ablatywtrinoctiōtrinoctiīs
wołacztrinoctiumtrinoctia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trinoctialis
przym. trinoctialis
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. tri- + nox[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Słownik łacińsko-polski, tomy I-V, praca zbiorowa pod red. Mariana Plezi, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1959-1979, ISBN 8301009241.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trinoctium&oldid=7504002”