temperamencik

temperamencik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od temperament

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temperamencik	temperamenciki
dopełniacz	temperamenciku	temperamencików
celownik	temperamencikowi	temperamencikom
biernik	temperamencik	temperamenciki
narzędnik	temperamencikiem	temperamencikami
miejscownik	temperamenciku	temperamencikach
wołacz	temperamenciku	temperamenciki

przykłady:

(1.1) Ona to ma niezły temperamencik!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) charakterek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. temperament m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. temperament + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: temperament

źródła: