teenager

teenager (język angielski)

a teenager (1.1)

wymowa:

wymowa amerykańska

IPA: /ˈtiːn.ˌeɪ.dʒə(ɹ)/, X-SAMPA: /"ti:n.eIdZ@(r\)/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nastolatek, nastolatka (między 13 a 19 rokiem życia)

odmiana:

(1.1) lp teenager; lm teenagers

przykłady:

(1.1) An intoxicated teenager threw up during the ceremony. → Nietrzeźwa nastolatka zwymiotowała podczas uroczystości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. teenage

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

teenager (język czeski)

teenager (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) nastolatek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	teenager	teenageři
dopełniacz	teenagera	teenagerů
celownik	teenagerovi / teenageru	teenagerům
biernik	teenagera	teenagery
wołacz	teenagere	teenageři
miejscownik	teenagerovi / teenageru	teenagerech
narzędnik	teenagerem	teenagery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. teenagerka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: