sztauplan

sztauplan (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃtawplãn], AS: [štau̯plãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mors. plan rozmieszczenia ładunku na statku w sposób zapewniający stateczność statku i właściwe przechowywanie ładunku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sztauplan	sztauplany
dopełniacz	sztauplanu	sztauplanów
celownik	sztauplanowi	sztauplanom
biernik	sztauplan	sztauplany
narzędnik	sztauplanem	sztauplanami
miejscownik	sztauplanie	sztauplanach
wołacz	sztauplanie	sztauplany

przykłady:

(1.1) Na 48 godzin przed wejściem statku do portu i podejściem do załadunku spedytor sporządza i przekazuje zainteresowanym stronom listę ładunkową, na podstawie której sporządzany jest sztauplan.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plan sztauerski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sztauer

przym. sztauerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: