szeląg
szeląg (język polski)[edytuj]
.jpg)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. numizm. drobna miedziana moneta zdawkowa w Polsce XVI–XVII wieku[1][2]; zob. też szeląg (moneta) w Wikipedii
- (1.2) hist. średniowieczna moneta srebrna, bita m.in. przez Krzyżaków[3]
- (1.3) hist. ekon. zachodnioeuropejska średniowieczna jednostka wagowa i obrachunkowa systemu karolińskiego, pochodna solida[4]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szeląg szelągi dopełniacz szeląga szelągów celownik szelągowi szelągom biernik szeląg szelągi narzędnik szelągiem szelągami miejscownik szelągu szelągach wołacz szelągu szelągi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- nie dać ani złamanego szeląga • znać jak zły szeląg • kobieta uparta szeląga nie warta • z szeląga się nie urąga, bo z szelągów grosz • wracać jak zły szeląg • nie mieć złamanego szeląga • rozbijać się jak szeląg po kieszeni • łacno rozeznać grosz od szeląga • przyłożywszy do źdźbła szeląg, będziesz miał kukiełkę • raczyć się jak szelągi w worku • grosz wstał, szeląg usiadł • kto nie szanuje grosza, ten szeląga nie wart • kto szeląga nie szanuje, niedługo nędzę poczuje
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X.
- ↑ Słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, PWN, Warszawa 1980, ISBN 83-01-00521-1.
- ↑ Słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, PWN, Warszawa 1980, ISBN 83-01-00521-1.
- ↑ Marian Kowalski, Vademecum kolekcjonera monet i banknotów, Wrocław 1988, s. 109.
- ↑
Hasło „szeląg” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „Schilling” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
