sunnita
sunnita (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sunnita sunnici dopełniacz sunnity sunnitów celownik sunnicie sunnitom biernik sunnitę sunnitów narzędnik sunnitą sunnitami miejscownik sunnicie sunnitach wołacz sunnito sunnici depr. M. i W. lm: (te) sunnity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sunni, Sunnite
- arabski: (1.1) سني m
- baskijski: (1.1) suni
- białoruski: (1.1) суніт m
- czeski: (1.1) sunnita m
- francuski: (1.1) sunnite m
- rosyjski: (1.1) суннит m
- ukraiński: (1.1) суніт m
- włoski: (1.1) sunnita m
- źródła:
sunnita (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sunnita sunnité dopełniacz sunnity sunnitů celownik sunnitovi sunnitům biernik sunnitu sunnity wołacz sunnito sunnité miejscownik sunnitovi sunnitech narzędnik sunnitou sunnitech
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sunita
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sunnita (język włoski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: /sun.'ni.ta/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj żeński
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) lp sunnita; lm sunniti
- (2.1) lp sunnita; lm sunnite
- (3.1) lp sunnita m ż; lm sunniti m, sunnite ż
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: