subordynacjonizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

subordynacjonizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) teol. hist. pogląd teologiczny, według którego Syn Boży i Duch Święty podporządkowani Bogu Ojcu; zob. też subordynacjonizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Który sobór potępił subordynacjonizm?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) herezja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. subordynacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. subordinatiopodporządkowanie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.