stürzen

stürzen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃtʏʁʦn̩] IPA: [ˈʃtʏʁʦtə] IPA: [ɡəˈʃtʏʁʦt]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) runąć, spadać, spaść, upadać, upaść

(1.2) przewracać (się), przewrócić (się), obalać (się), obalić (się)

(1.3) rzucać (się), rzucić (się)

odmiana:

(1.1) stürzen (stürzt), stürzte, gestürzt (sein)

(1.2-3) stürzen (stürzt), stürzte, gestürzt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) totstürzen

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stürzen n, Sturz m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stürzen • abstürzen • anstürzen • bestürzen • einstürzen • entgegenstürzen • herabstürzen • herausstürzen • hereinstürzen • herunterstürzen • hervorstürzen • hinabstürzen • hinaufstürzen • hinausstürzen • hinstürzen • hinunterstürzen • nachstürzen • niederstürzen • umstürzen • verstürzen • vorstürzen • überstürzen • zurückstürzen • zusammenstürzen

źródła: