abstürzen

abstürzen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈapˌʃtʏʁʦn̩] IPA: [ˌʃtʏʁʦtə ˈap] IPA: [ˈapɡəˌʃtʏʁʦt]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) runąć, spadać, spaść

(1.2) inform. przestać działać, mieć awarię (o programie, komputerze, systemie)

odmiana:

(1.1-2) abstürzen (stürzt ab), stürzte ab, abgestürzt (sein)

przykłady:

(1.1) Das Flugzeug stürzte über der Nordsee ins Meer ab. → Samolot runął nad Morzem Północnym do morza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Abstürzen n, Absturz m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stürzen • abstürzen • anstürzen • bestürzen • einstürzen • entgegenstürzen • herabstürzen • herausstürzen • hereinstürzen • herunterstürzen • hervorstürzen • hinabstürzen • hinaufstürzen • hinausstürzen • hinstürzen • hinunterstürzen • nachstürzen • niederstürzen • umstürzen • verstürzen • vorstürzen • überstürzen • zurückstürzen • zusammenstürzen

źródła: