Sturz

Sturz (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ʃtʊʁʦ] ​ lm IPA: [ˈʃtʏʁʦə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) upadek, upadnięcie

(1.2) polit. obalenie

(1.3) mot. forma skrócona od Achsturz

(1.4) archit. bud. nadproże

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Sturz	die Stürze
dopełniacz	des Sturzes	der Stürze
celownik	dem Sturz	den Stürzen
biernik	den Sturz	die Stürze

(1.4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Sturz	die Sturze die Stürze
dopełniacz	des Sturzes	der Sturze die Stürze
celownik	dem Sturz	den Sturzen die Stürzen
biernik	den Sturz	die Sturze die Stürze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stürzen n

czas. stürzen

przym. gestürzt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: