stercorarius

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stercorarius (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gnojowy, błotny[1]
(1.2) nieczysty
odmiana:
(1) stercorari|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mżnmżn
mianownikstercorariusstercorariastercorariumstercorariīstercorariaestercoraria
dopełniaczstercorariīstercorariaestercorariīstercorariōrumstercorariārumstercorariōrum
celownikstercorariōstercorariaestercorariōstercorariīs
biernikstercorariumstercorariamstercorariumstercorariōsstercorariāsstercoraria
ablatywstercorariōstercorariāstercorariōstercorariīs
wołaczstercorariestercorariastercorariumstercorariīstercorariaestercoraria
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) stercoralis
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stercus n
czas. stercoro
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. stercus + -arius; źródłosłów dla franc. stercoraire
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 643.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=stercorarius&oldid=7368245”