starobułgarski

starobułgarski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌstarɔbuwˈɡarsʲci], AS: [starobuu̯garsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Bułgarii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Bułgarii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	starobułgarski		starobułgarska	starobułgarskie	starobułgarscy	starobułgarskie
dopełniacz	starobułgarskiego		starobułgarskiej	starobułgarskiego	starobułgarskich
celownik	starobułgarskiemu		starobułgarskiej	starobułgarskiemu	starobułgarskim
biernik	starobułgarskiego	starobułgarski	starobułgarską	starobułgarskie	starobułgarskich	starobułgarskie
narzędnik	starobułgarskim		starobułgarską	starobułgarskim	starobułgarskimi
miejscownik	starobułgarskim		starobułgarskiej	starobułgarskim	starobułgarskich
wołacz	starobułgarski		starobułgarska	starobułgarskie	starobułgarscy	starobułgarskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) старобългарски

źródła: