stękała

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stękała (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. rzem. czeladnik piekarski zajmujący się nadymaniem ciasta[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzemieślnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stękanie n, stęknięcie n
czas. stękać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. stękać (od wysiłku przy tej czynności), kalka z franc. geindres < franc. geindre (stękać, jęczeć, biadolić)
źródłosłów nazwiska Stękała
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Szkoła Domowej Pracy w Zakopanem: Piekarstwo, Wikiźródła, pl.wikisource.org