soldat

soldat (język duński)

soldater (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) żołnierz

odmiana:

(1.1) en soldat, soldaten, soldater, soldaterne

przykłady:

(1.1) Han hørte sårede soldater skrige af smerte. → Słyszał, jak ranni żołnierze krzyczą z bólu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. soldato < łac. solidus

uwagi:

źródła:

soldat (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) żołnierz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. soldato, soldatejo, dungosoldato, fajrosoldato, marsoldato

przym. soldata

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

soldat (język francuski)

trois soldats (1.1)

wymowa:

IPA: [sɔlˈda] ​

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żołnierz

odmiana:

(1.1) lp soldat, lm soldats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

soldat (język kataloński)

soldats (1.1)

wymowa:

or. IPA: [suɫˈdat]

occ. IPA: [soɫˈdat]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żołnierz

odmiana:

(1.1) lp soldat; lm soldats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

soldat (język norweski (bokmål))

soldater (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żołnierz

odmiana:

(1.1) en soldat, soldaten, soldater, soldatene

przykłady:

(1.1) Polen vil sende tusen soldater til Afghanistan. → Polska wyśle tysiąc żołnierzy do Afganistanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

soldat (język rumuński)

soldați (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. żołnierz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un soldat	niște soldați
	określona	soldatul	soldații
D. / C.	nieokreślona	unui soldat	unor soldați
	określona	soldatul	soldații

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

soldat (język szwedzki)

soldater (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) żołnierz

odmiana:

(1.1) en soldat, soldaten, soldater, soldaterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) brandsoldat • legionssoldat

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

soldat (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żołnierz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. soldatlyk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: