skrucha
Wygląd
skrucha (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) żal za popełnione błędy, krzywdy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik skrucha dopełniacz skruchy celownik skrusze biernik skruchę narzędnik skruchą miejscownik skrusze wołacz skrucho
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) penitence, repentance
- arabski: (1.1) أسف, ندم
- czeski: (1.1) zkroušenost ż
- hiszpański: (1.1) contrición ż, arrepentimiento m, compunción ż
- interlingua: (1.1) penitentia
- japoński: (1.1) 反省 (はんせい, hansei)
- niemiecki: (1.1) Reue ż
- rosyjski: (1.1) раскаяние n
- rumuński: (1.1) podvig n
- szwedzki: (1.1) ånger w
- wilamowski: (1.1) skrucha ż
- źródła:
skrucha (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) „ch” – czyta się jak „c” i „h” oddzielnie
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 358.