scordatura

scordatura (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. przestrojenie instrumentu strunowego, np. skrzypiec czy gitary, dla osiągnięcia szczególnego wirtuozerskiego efektu; zob. też scordatura w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	scordatura	scordatury
dopełniacz	scordatury	scordatur
celownik	scordaturze	scordaturom
biernik	scordaturę	scordatury
narzędnik	scordaturą	scordaturami
miejscownik	scordaturze	scordaturach
wołacz	scordaturo	scordatury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scordatura
• francuski: (1.1) scordatura ż
• hiszpański: (1.1) scordatura ż
• niemiecki: (1.1) Skordatur ż, Scordatura ż

źródła:

scordatura (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. scordatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

scordatura (język francuski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. scordatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

scordatura (język hiszpański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. scordatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: