samoczynne hamowanie pociągu

samoczynne hamowanie pociągu (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsãmɔˈʧ̑ɨ̃nːɛ ˌxãmɔˈvãɲɛ pɔˈʨ̑ɔ̃ŋɡu], AS: [sãmočỹ•ne χãmovãńe poćõŋgu], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • -ni…• akc. pob.• gemin.

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) kolej. urządzenie zabezpieczajace pociąg przed przejeżdzaniem semaforów ustawionych na sygnał „stój”

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	samoczynne hamowanie pociągu
dopełniacz	samoczynnego hamowania pociągu
celownik	samoczynnemu hamowaniu pociągu
biernik	samoczynne hamowanie pociągu
narzędnik	samoczynnym hamowaniem pociągu
miejscownik	samoczynnym hamowaniu pociągu
wołacz	samoczynne hamowanie pociągu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skrót SHP

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: