samoczynny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

samoczynny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌsãmɔˈʧ̑ɨ̃nːɨ], AS[sãmoč•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.gemin.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) działający samoczynnie, bez udziału człowieka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) automatyczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. samoczynnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: