rubin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: rub inrubiinRubinrubínrúbín

rubin (język polski)[edytuj]

rubin (1.1)
rubin (1.2)
wymowa:
IPA[ˈrubʲĩn], AS[rubʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. miner. tlenek glinu, czerwona odmiana korundu; zob. też rubin w Wikipedii
(1.2) jubil. kamień szlachetny oszlifowany z rubinu (1.1)
(1.3) kolor taki jak rubin (1.1)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Rubiny jednymi z najcenniejszych kamieni szlachetnych wykorzystywanych w jubilerstwie.
składnia:
kolokacje:
(1.2) naszyjnik / pierścionek / wisiorek / zawieszka z rubinem • naszyjnik z rubinów • biżuteria / kolia z rubinami
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) korund
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Rubinówka ż, Rubinkowo n
zdrobn. rubinek
przym. rubinowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) niem. Rubin[1] < łac. ruber
uwagi:
Forma „(tego) rubina” jest błędna zarówno w dopełniaczu jak i bierniku liczby pojedynczej. W dopełniaczu poprawna jest tylko forma „(tego) rubinu”, a w bierniku – „(ten) rubin”[2][3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „rubin” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „rubin” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1006.
  3. Hasło „rubin” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 389.

rubin (język dolnołużycki)[edytuj]

rubin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rubin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Dolnołużycki - Kamienie szlachetne
źródła:

rubin (język szwedzki)[edytuj]

rubin (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miner. rubin[1]
odmiana:
(1.1) en rubin, rubinen, rubiner, rubinerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rubin (język węgierski)[edytuj]

rubin (1.1)
rubin (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) miner. rubin
(1.2) jubil. rubin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: