rozumność
Wygląd
rozumność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozumność rozumności dopełniacz rozumności rozumności celownik rozumności rozumnościom biernik rozumność rozumności narzędnik rozumnością rozumnościami miejscownik rozumności rozumnościach wołacz rozumności rozumności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) rozumność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozum m, rozumek m, rozumienie n, zrozumienie n, rozumowanie n
- czas. rozumieć ndk., zrozumieć dk., rozumować ndk.
- przym. rozumny, rozumowy
- przysł. rozumnie, rozumowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) разумовасьць ż
- rosyjski: (1.1) разумность ż
- ukraiński: (1.1) розумність ż
- źródła:
- ↑ Hasło „rozumność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „rozumność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.