romantyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

romantyka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tajemniczy urok zjawiska, miejsca, zdarzenia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: romantyk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nastrojowość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. romantyk m, romantyczka ż, romantyzm m, romantyczność ż
przym. romantyczny
przysł. romantycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: