referencja
Wygląd
referencja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌrɛfɛˈrɛ̃nt͡sʲja], AS: [referẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) inform. wartość, zawierająca informację o położeniu innej wartości w pamięci lub nośniku danych; zob. też referencja (informatyka) w Wikipedii
- (1.2) filoz. znaczenie, które uzupełnia ogólny sens czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik referencja referencje dopełniacz referencji referencji / przest. referencyj[1] celownik referencji referencjom biernik referencję referencje narzędnik referencją referencjami miejscownik referencji referencjach wołacz referencjo referencje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) odniesienie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. referencje nmos, referent m, referentka ż, referat m, referowanie n, zreferowanie n
- czas. referować ndk., zreferować dk.
- przym. referencyjny, referatowy
- przysł. referencyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też referencja w Wikipedii
- por. referencje
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) reference
- czeski: (1.1) reference
- francuski: (1.1) référence ż
- hiszpański: (1.1) referencia ż
- niemiecki: (1.1) Referenz ż
- norweski (bokmål): (1.1) referanse
- nowogrecki: (1.1) αναφορά ż
- portugalski: (1.1) referência ż
- rosyjski: (1.1) ссылка ż
- szwedzki: (1.1) referens w
- turecki: (1.1) dolaylama
- źródła:
- ↑ Hasło „referencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.