prostaczość

prostaczość (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co prostacze; cecha tych, którzy są prostaczi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prostaczość	prostaczości
dopełniacz	prostaczości	prostaczości
celownik	prostaczości	prostaczościom
biernik	prostaczość	prostaczości
narzędnik	prostaczością	prostaczościami
miejscownik	prostaczości	prostaczościach
wołacz	prostaczości	prostaczości

przykłady:

składnia:

(1.1) prostaczość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prostaczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prostaczy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: