proroctwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

proroctwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [prɔˈrɔʦ̑tfɔ], AS: [proroctfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przepowiednia przyszłości, najczęściej wygłaszana przez proroka
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikproroctwoproroctwa
dopełniaczproroctwaproroctw
celownikproroctwuproroctwom
biernikproroctwoproroctwa
narzędnikproroctwemproroctwami
miejscownikproroctwieproroctwach
wołaczproroctwoproroctwa
przykłady:
(1.1) Kolejny raz proroctwo nie spełniło się.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prorok m, prorokini ż, prorokowanie n
czas. prorokować ndk.
przym. proroczy, prorocki
przysł. proroczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=proroctwo&oldid=8032076”