procarski
procarski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) hist. popierający cara, będący zwolennikiem cara
- (1.2) rzad. hist. wojsk. związany z procarzem, dotyczący procarza[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik procarski procarska procarskie procarscy procarskie dopełniacz procarskiego procarskiej procarskiego procarskich celownik procarskiemu procarskiej procarskiemu procarskim biernik procarskiego procarski procarską procarskie procarskich procarskie narzędnik procarskim procarską procarskim procarskimi miejscownik procarskim procarskiej procarskim procarskich wołacz procarski procarska procarskie procarscy procarskie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.2)
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 1004.
